آیا رشد مجدد یولاف وحشی(Avena spp) پس از کاربرد علف‌کش‌ها، تحت تاثیر زمان‌های کاربرد قرار می‌گیرد؟

Abstract

جهت ارزیابی تاثیر علف­کش­های مختلف در زمان­های مختلف بر اساس درجه-روز رشد، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار، در دو مزرعه در شهرستان مرودشت واقع در استان فارس، در سال 1391-1392 انجام گرفت. پنج علف­کش انتخابی گندم شامل کلودینافوپ-پروپارژیل (تاپیک، 64 گرم ماده موثره در هکتار)، فنوکساپروپ پی اتیل (پوماسوپر، 75 گرم ماده موثره در هکتار)، مزوسولفورون + یدوسولفورون + مفن پایردی اتیل به‌عنوان ایمن کننده گندم (آتلانتیس، 18 گرم ماده موثره در هکتار)، سولفوسولفورون (آپیروس، 20 گرم ماده موثره در هکتار)، سولفوسولفورون 75 درصد + مت سولفورون متیل پنج درصد (توتال، 30 گرم ماده موثره در هکتار) به‌عنوان فاکتور اول و چهار زمان کاربرد علف­کش شامل مرحله 19 زادوکس (398 درجه-روز رشد)، مرحله 23 زادوکس (435)، مرحله 29 زادوکس (502) و مرحله 31 زادوکس (618)، فاکتور دوم را تشکیل دادند. رشد مجدد و وزن خشک یولاف‌وحشی با افزایش درجه-روز رشد ( 398 تا 618) افزایش یافت. بیشترین درصد رشد مجدد و وزن خشک یولاف‌وحشی، در اثر کاربرد علف­کش­های کلودینافوپ-پروپارژیل، فنوکساپروپ پی اتیل و سولفوسولفورون در زمان 618 درجه-روز رشد (مرحله 31 زادوکس) مشاهده شد. کاربرد علف­کش مزوسولفورون + یدوسولفورون در مرحله 19زادوکس (398 درجه-روز رشد)، کمترین درصد رشد مجدد (26 درصد) را داشت. بیشترین مقادیر عملکرد دانه گندم، به کاربرد علف­کش­های سولفوسولفورون + مت سولفورون متیل و مزوسولفورون + یدوسولفورون در 435 درجه-روز رشد (5978 و 5664 کیلوگرم در هکتار) تعلق داشت. علف­کش مزوسولفورون + یدوسولفورون، در 398 درجه-روز رشد، یولاف‌وحشی را به‌طور مناسبی مهار کرد، اما به دلیل شرایط خشکی، منجر به گیاه­سوزی شدید گندم شد، به‌طوری‌که نسبت به زمان 435 درجه-روز رشد، 50 درصد (2679 کیلوگرم در هکتار) کاهش عملکرد داشت. در کل توصیه می­شود که با کاربرد زود هنگام علف­کش­های مزوسولفورون + یدوسولفورون و سولفوسولفورون + مت سولفورون متیل (435 درجه-روز رشد) و با توجه به مهیا بودن شرایط آب و هوایی، می­توان از میزان کاهش عملکرد دانه گندم و رشد مجدد یولاف‌وحشی کاست.