اُکسادیازون، علفکشی بالقوه سودمند در مدیریت تلفیقی بیماری‌های گیاهی

چکیده مقاله

زازکُش­ها (علف­کُش­ها) می­توانند در مدیریّت تلفیقی بیماری­های گیاهی کاروری ارزشمندی داشته باشند. گونه_­­های Trichoderma به عنوان قارچ­های زیومهارگر ارزشمند در کشاورزی شناخته و به کار گرفته می­شوند. در این پژوهش، تاثیر زازکش اُکسادیازون بر رشد درون­شیشه­ای قارچ Trichoderma asperelloides، و برخی قارچ­های بیمارگر گیاهان (Bipolaris sp.، Botrytis cinerea، Fusarium graminearum، و Rhizoctonia solani) بررسی گردید. روش خوراک زهرآگین (Poisoned food method) بر پایه محیط کشت پایه سیب­زمینی دکستروز آگار به کار گرفته شد و کشت­های درون پتری­دیش­ها در دمای 26 درجه سلسیوس در تاریکی نگه داشته شدند. گونه B. cinerea بیشترین کنشپذیری (57/38 درصد) را در برابر اُکسادیازون نشان داد، با این همه سرعت بیشتر رشد گونه T. asperelloides در همسنجی با همه قارچ­های آزموده شده بیمارگر گیاهان، و کنشپذیری اندک (91/5 درصد) آن از اُکسادیازون از سوی دیگر توان اُکسادیازون و قارچ T. asperelloides را برای مدیریّت تلفیقی بیماری­های مهمّ کشت­های یک برنامه گردش زراعی را نشان داد. کاربرد COBALT به درختی با 17 گره انجامید که در آن پروتئین­های Bipolaris بالاترین شاخه­ها را به خود اختصاص داده بودند، حال آن که توالی­های آنزیم­های R. solani، و Botrytis cinerea خوشه جداگانه­ای را تشکیل دادند.